آسیستول در اتاق عمل

تعریف:

آسیستول یا بدون سیستول ، یکی از وضعیت‌های مربوط به فعالیت الکتریکی قلب است. در این حالت عضلهٔ قلب هیچ‌گونه انقباضی نداشته و قلب هیچ خروجی و جریان خونی ندارد.

تشخیص:

1.ایجاد خط صاف در EKG

2.عدم لمس نبض مرکزی (کاروتید و فمورال)

3.گاهی ممکن بدنبال عدم فعالیت الکتریکی بطن ها، فعالیت دهلیزی وجود داشته باشد که نتیجه آن ایجاد موج P است.

 

درمان فوری:

1.جلوگیری از تحریک  بیشترعصب واگ (مثل عمل جراحی استرابیسم)

2.ماساژ قفسه سینه با ریت 100 تا 120 بار در دقیقه(بیمار باید اینتوبه باشد و اکسیژن 100% دریافت کند)

3.اگر علت آسیستول تحریک عصب واگ باشد 0.5 میلی گرم آتروپین باید تزریق شود حداکثر دوز تا 3 میلی گرم.

4.در غیر این صورت باید 1 میلی گرم اپی نفرین ، هر 3 دقیقه تزریق شود تا زمانی که گردش خون خود به خودی برقرار شود.

 

مدیریت بعد از آسیستول:

1.باید ازعواملی که باعث آسیستول شده دوری شود مثل تحریک عصب واگ.

2.اگه بیمار بلوک درجه2 نوع 2 و بلوک درجه 3(کامل) دارد باید برایش پیس میکر گذاشته شود. 

 

ریسک فاکتورها:

1.اعمال جراحی که باعث تحریک عصب واگ می شوند.مثل استرابیسم 

2.داشتن سابقه بلوک قلبی درجه2 نوع 2 یا بلوک کامل قلبی

 

سایر علل:

1.قطع شدن لیدهای EKG.

2.هایپوکسی: انسداد راه هوایی، لوله گذاری مری، لوله گذاری برونش و قطع اکسیژن

3.هایپوولمی:شوک هموراژیک و آنافیلاکسی

3.هایپر و هایپوکالمی

4.اختلالات متابولیک

5.هایپوترمی- خیلی ضعیف

6.پنوموتوراکس فشارنده

7.تامپوناد قلبی

8.اوردوز دارویی

9.ترومبوآمبولی ریوی.

 

آسیستول در اطفال:

1.شایع ترین علت هایپوکسی.

2.درمان همانند بزرگسالان اپی نفرین با دوز 10میکروگرم به ازای هر کیلو گرم وزن بصورت IV یا 100 میکرو گرم داخل تراشه.